Cerita ini berkisahkan seorang perempuan yang bernama Syakila. Dia
ialah seorang anak yang derhaka terhadap ibunya. Bapanya telah meninggal
dunia sejak dari dia kecil lagi.
-
Dulunya, dia tinggal dengan ibunya di kampung. Tetapi sejak dia berpindah ke Kuala Lumpur, sikapnya berubah.
-
Pada bulan ramadhan, ibunya sering menelefonnya ;
-
Ibu Syakila : *menelefon syakila*
Syakila : *jawab* hey
Ibu Syakila : asalamualaikum nak..bila nak balik kampung jenguk ibu nak?
Syakila : hmpp, syakila busy lah ibu..nanti raya syakila balik k?
Ibu Syakila : kalau tak mahu balik pun, jawab ler salam ibu dulu..
Syakila : *tutup telefon*
-
Setiap
kali ibunya bertanya tentang bila nak balik kampung , dia sering
memberi alasan yang sama. Pada suatu hari, ibunya ingin menanya khabar
anaknya. Tetapi dia menyuruh kawannya menjawab telefonnya itu ;
-
Kawan Syakila : hi, ini siapa ya ?
Ibu Syakila : ini ibu syakila. syakila ada?
Kawan Syakila : syakila ada. tapi ni dia tengah buat kerja dia sikit.
Ibu
Syakila : oh yeke. kalau begitu nanti pesan dekat dia nanti time raya
balik kampung dan pergi kubur arwah ayah dia. makcik rindu dekat dia. *sambil terbatuk-2*
Kawan Syakila : baiklah makcik.
Ibu Syakila : terima kasih ya nak..
-
Sebenarnya, Syakila berpura-pura membuat kerja. Dia tidak mahu bercakap dengan ibunya. Perbualan Syakila dan kawannya ;
-
Syakila : weh, kenapa mak aku call tadi?
Kawan
Syakila : hm, mak kau kata dia rindu dekat kau. dia suruh kau balik
kampung time raya nanti then pergi jumpa dia dengan pergi kubur arwah
ayah kau.
Syakila : okay, thanks weh.
Kawan Syakila : sama-sama.
-
Pada
akhir ramadhan, hatinya sungguh resah. Dia berasa ingin balik ke
kampung halamannya. Tetapi, dia membuat keputusan untuk pulang ke
kampung halamannya pada esok hari.
-
*takbir raya*
-
Apabila
keesokkan harinya, dia pun terus bertolak ke kampung halamannya. Dia
cuba menelefon ibunya tetapi tidak dijawab. Dia berasa resah dan sungguh
hairan.
-
Apabila dia sudah sampai ke kampungnya, dia mendengar
semua orang kampung membaca yasin.. lalu dia terus memasuki rumahnya.
Dia bertanya kepada seorang makcik ini yang bernama makcik Anum ;
-
Syakila : cik, dimana ibu saya?
Makcik Anum : ibu telah meninggal dunia, disebabkan kanser usus.
Syakila
: *menangis tidak berhenti* ibu kenapa ibu tidak memberi tahu perkara itu ibu..ibu maafkan syakila ibu..syakila derhaka
pada ibu..syakila nak ibu tahu, yang syakila ada disebelah ibu
ni..syakila minta maaf ibu..
Makcik Anum : sabar ya nak..ibu
kamu dengar..arwah memang rindu kamu..dia ingin kamu balik
kampung..tetapi hajatnya telah tercapai juga..kamu telah mencapaikan
hajatnya..dia ada menulis surat untuk kamu..dia bagi kepada makcik..
*bagi surat*
Syakila : *membaca surat* *menitis air mata* ibuuuuuu......selamat hari raya buu..
-
PENGAJARAN : Hargailah ibu anda selagi ibu anda masih ada.. :)
-
Written by Irdina Faqihah~ Selamat Hari Raya!!! :D